تجارت بین الملل
سیدمحمدجواد حسینی؛ ابراهیم عبدی پور فرد
چکیده
پژوهش حاضر به بررسی تطبیقی مفهوم و کارکرد «اعلان» در قراردادهای بیع بین‌المللی کالا با تمرکز بر کنوانسیون وین (۱۹۸۰) و نظام حقوقی ایران می‌پردازد. اعلان‌ها به‌عنوان ابزاری کلیدی در تنظیم روابط قراردادی، نقشی تعیین‌کننده در مراحل انعقاد، اجرا و خاتمۀ قراردادهای بیع بین‌المللی ایفا می‌کنند. با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی ...
بیشتر
پژوهش حاضر به بررسی تطبیقی مفهوم و کارکرد «اعلان» در قراردادهای بیع بین‌المللی کالا با تمرکز بر کنوانسیون وین (۱۹۸۰) و نظام حقوقی ایران می‌پردازد. اعلان‌ها به‌عنوان ابزاری کلیدی در تنظیم روابط قراردادی، نقشی تعیین‌کننده در مراحل انعقاد، اجرا و خاتمۀ قراردادهای بیع بین‌المللی ایفا می‌کنند. با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی و بهرهگیری از منابع کتابخانهای، این پژوهش ماهیت دوگانۀ رویکرد کنوانسیون وین را در پذیرش همزمان نظریه‌های وصول (در تشکیل قرارداد) و ارسال (در اجرای قرارداد) بررسی کرده و آن را با رویکرد غیریکنواخت حقوق ایران مقایسه کرده است. یافتههای پژوهش نشان می‌دهد که برخلاف کنوانسیون وین که چارچوبی منسجم برای اعلان‌ها ارائه کرده، نظام حقوقی ایران فاقد یک رویۀ واحد در این زمینه است و بسته به نوع عمل حقوقی، رویکردهای متفاوتی را در پیش گرفته است. این تنوع، اگرچه انعطافپذیری نظام حقوقی ایران را آشکار میسازد، اما در تعاملات بین‌المللی چالشهایی را ایجاد می‌کند. در پایان، با ارائۀ یک متن مقرره پیشنهادی، راهکارهایی برای هماهنگی بیشتر حقوق ایران با استانداردهای جهانی در حوزۀ اعلانهای قراردادی پیشنهاد شده است.
تجارت بین الملل
مریم فارسی؛ حمیدرضا علومی یزدی
چکیده
یکی از مهم‌ترین دلایلی که طرفین دعوا، داوری را به‌عنوان مکانیسم حلّ اختلاف برمی‌گزینند، حاکمیت ارادۀ آن‌ها در انتخاب داور است. با‌وجود‌این، حاکمیت مطلق ارادۀ طرفین، به شکل‌گیری فرایندهایی منجر شده است که بعضاً اجرای عدالت و مشروعیت داوری را مورد سؤال قرار می‌دهد. «انتصابات مکرر یک داور» از‌سوی یکی از طرفین در پرونده‌های ...
بیشتر
یکی از مهم‌ترین دلایلی که طرفین دعوا، داوری را به‌عنوان مکانیسم حلّ اختلاف برمی‌گزینند، حاکمیت ارادۀ آن‌ها در انتخاب داور است. با‌وجود‌این، حاکمیت مطلق ارادۀ طرفین، به شکل‌گیری فرایندهایی منجر شده است که بعضاً اجرای عدالت و مشروعیت داوری را مورد سؤال قرار می‌دهد. «انتصابات مکرر یک داور» از‌سوی یکی از طرفین در پرونده‌های متعدد، از مواردی است که می‌تواند با ایجاد ظاهر جانب‌دارانه، استقلال و بی‌طرفی داور و متعاقباً اجرای عدالت را مورد تردید قرار دهد. سازمان‌های داوری بین‌المللی با‌توجه به نقش و جایگاهی که در صیانت از داوری و نظارت بر حسن اجرای فرایند آن دارند، تلاش می‌کنند به‌نحو معقولی بین احترام به آزادی طرفین و مشروعیت و انسجام داوری تعادل ایجاد کنند. با‌وجود‌این، قواعد سازمانی به‌طور خاص در زمینۀ انتصابات مکرر مقررۀ شفافی ندارد و به ملاک‌هایی کلی و ذهنی ارجاع می‌دهد. این مقاله با تحلیل تأثیرات سوء انتصابات مکرر و تشریح مواضع غیر‌شفاف سازمان‌های داوری در‌این‌‌‌خصوص، راهکارهایی را که سازمان‌های داوری می‌توانند از‌طریق اصلاح قواعد، اعمال اختیارات سازمان و یا تنظیم اصول و منشورهای اخلاق حرفه‌ای برای مقابله با این پدیده به‌کار گیرند، پیشنهاد می‌دهد.
تجارت بین الملل
ناهید پارسا
چکیده
بیت‌کوین مهم‌ترین و شناخته شده‌ترین شکل ارز دیجیتال است که به‌وسیلۀ هیچ نهاد واحدی، تولید یا پشتیبانی نمی‌شود. یک ارز دیجیتال غیرمتمرکز، بدون بانک مرکزی یا مدیریت واحد است تولید آن به صورت غیرمتمرکز انجام می‌شود و ارزش آن تنها از این واقعیت ناشی می‌شود که جامعه‌ای درحال‌رشد وجود دارد که ارزشی را به آن نسبت می‌دهد و انتخاب ...
بیشتر
بیت‌کوین مهم‌ترین و شناخته شده‌ترین شکل ارز دیجیتال است که به‌وسیلۀ هیچ نهاد واحدی، تولید یا پشتیبانی نمی‌شود. یک ارز دیجیتال غیرمتمرکز، بدون بانک مرکزی یا مدیریت واحد است تولید آن به صورت غیرمتمرکز انجام می‌شود و ارزش آن تنها از این واقعیت ناشی می‌شود که جامعه‌ای درحال‌رشد وجود دارد که ارزشی را به آن نسبت می‌دهد و انتخاب می‌کند با استفاده از این وسیلۀ پرداخت مبتکرانه معامله کند. بااین‌حال اهمیت آن به‌ویژه در‌زمینۀ تجارت الکترونیک در حال افزایش است.هدف اصلی این مقاله بررسی حقّ انصراف مصرف‌کننده است، همان‌طور‌که در دستورالعمل حقوق مصرف‌کننده (دستورالعمل 2011/83(/EU و در مادۀ 37 قانون تجارت الکترونیک 1382 آمده است. به‌طور خاص، بررسی می‌شود که آیا پرداخت مصرف‌کننده با استفاده از بیت‌کوین می‌تواند مانعی برای حمایت از مصرف‌کننده باشد؟ باتوجه‌به حقّ انصراف ارائه‌شده به‌وسیلۀ دستورالعمل و قانون فوق در موارد قراردادهای دور و خارج از محل، علاوه‌بر این، پیامدهای اعمال حقّ انصراف، به‌ویژه دررابطه‌با بازپرداخت، مورد بررسی قرار می‌گیرد. نگرانی‌های اصلی، از ماهیت حقوقی مورد مناقشۀ بیت‌کوین و نوسانات بالای ارزش آن و ممنوعیت مبادلۀ آن ناشی می‌شود.
تجارت بین الملل
مجیدرضا عرب احمدی؛ محمد کریمی
چکیده
امروزه داوری بین‌المللی به‌عنوان یکی از کارآمدترین روش‌های حلّ‌و‌فصل اختلافات در تجارت خارجی محسوب می‌شود که از جهات متعدد در مقایسه با دادگاه‌های ملی، گزینة کارآمدتری برای مدیریتِ حلّ اختلافات در تجارت خارجی محسوب می‌شود. در رابطه با بررسی ماهیت داوری تجاریِ بین‌المللی، نظریه‌های متعددی مطرح شده که یکی از مهم‌ترین و البته ...
بیشتر
امروزه داوری بین‌المللی به‌عنوان یکی از کارآمدترین روش‌های حلّ‌و‌فصل اختلافات در تجارت خارجی محسوب می‌شود که از جهات متعدد در مقایسه با دادگاه‌های ملی، گزینة کارآمدتری برای مدیریتِ حلّ اختلافات در تجارت خارجی محسوب می‌شود. در رابطه با بررسی ماهیت داوری تجاریِ بین‌المللی، نظریه‌های متعددی مطرح شده که یکی از مهم‌ترین و البته چالش برانگیزترینِ آن‌ها، نظریة استقلال داوری است. بر مبنای این دیدگاه، هر گونه مداخلة دادگاه‌های ملّی که برخلاف ارادة مفروضِ متعاقدین باشد، عملاً سبب تقلیل کارآمدیِ نهاد داوری در تجارت خارجی خواهد شد. مطالب ارائه‌شده در این تحقیق نشان می‌دهد، نهتنها از لحاظ نظری، بلکه از لحاظ عملی نیز دادگاه‌های ملّی در کشورهای مختلف، همگام با رویة متداول در تجارت خارجی، گرایش به سمت تصدیق ماهیتی مستقل برای داوری تجاری بین‌المللی دارند و از این جهت امروزه در کنار نظامهای حقوقی ملّی، شاهد نظم حقوقی جدیدی به نام « نظم حقوقی داوری» هستیم که اصول و قواعد آن فراتر از ارجاع به نظام حقوقی کشوری مشخص، بر مبنای اصول و رویة داوری بین‌المللی استوار شده است.
تجارت بین الملل
سارا آقایی؛ طیبه صاحب
چکیده
یکی از تعهدات متصدی‌حمل در قراردادهای حمل ونقل دریایی طی نمودن مسیر قراردادی یا مسیر مناسب است که تخلف از آن می‌تواند متصدی‌حمل را از برخی حقوق قراردادی خود محروم نماید. شرط آزادی در انحراف از مسیر به عنوان یک راهکار حقوقی برای خنثی نمودن آثار انحراف کشتی از مسیر به نفع متصدیان حمل‌ونقل در قرارداد گنجانده می‌شود. شرط مذکور در حقوق ...
بیشتر
یکی از تعهدات متصدی‌حمل در قراردادهای حمل ونقل دریایی طی نمودن مسیر قراردادی یا مسیر مناسب است که تخلف از آن می‌تواند متصدی‌حمل را از برخی حقوق قراردادی خود محروم نماید. شرط آزادی در انحراف از مسیر به عنوان یک راهکار حقوقی برای خنثی نمودن آثار انحراف کشتی از مسیر به نفع متصدیان حمل‌ونقل در قرارداد گنجانده می‌شود. شرط مذکور در حقوق انگلستان و نیز آمریکا به عنوان یک شرط صحیح شناخته شده است اما در حقوق ایران به دلیل شکل نگرفتن رویه قضایی و اختلاف در دیدگاههای حقوقی راجع به این دسته از شروط، اعتبار شرط همچنین حدود اجرای آن محل مناقشه است. در این مقاله با تمسک به قواعد عمومی قراردادها و اصول تفسیری شناخته شده، میتوان شرط آزادی در انحراف از مسیر را در حقوق ایران از طریق توافق طرفین در قرارداد، صحیح قلمداد نمود. معقول بودن انحراف از مسیر معیاری است که از سوی محاکم به منظور محدود نمودن قلمرو اعمال شرط به کار گرفته می‌شود. این پژوهش با روش تحلیلی- توصیفی و با استفاده از دادههای کتابخانهای به تبیین موضوع پژوهش پرداخته است.
