نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 استادیار حقوق خصوصی و اسلامی دانشگاه تهران
2 استادیار فقه و حقوق اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی
چکیده
ازآنجاکه نقص شکلی دادخواست در حقوق ایران و فرانسه، نقصی قابلرفع تلقی میشود، نفع خواهان همواره در آن است که تمام اسباب بیاعتباری دعوی را نقص شکلی دادخواست معرفی کند. در مقابل، نفع خوانده در این است که نقایص دادخواست غیرقابلرفع تلقی شود و دعوی، بدون اینکه امکان رفع نقص برای خواهان وجود داشته باشد، بلافاصله محکومبه رد شود. گرایش رویه قضایی بهسوی هریک از این منافع معارض باعث برهم خوردن تعادل نظام دادرسی مدنی خواهد شد؛ اما تردید رویه قضایی در تمیز مصادیق شکلی نقص دادخواست، لطمهای بیش از توسل افراطی به هریک از این دو رویکرد درپی دارد. این تردید قابلیت پیشبینی دعاوی را در نظام قضایی ایران مخدوش کرده است. نقایصی که خواهان قابلرفع تلقی میکند، سبب رد بلافاصله دعوی شده و امید به عدم پذیرش دعوی توسط دادگاه، احتمال تسلیم بدهکاران بهحکم دادگاه یا مصالحه با طرف را کاهش میدهد. در این مقاله سعی خواهد شد تا ضمن تمیز مصادیق نقص شکلی دادخواست از اسباب نقص ماهوی آن و موارد صدور قرار عدم استماع دعوی، در هر مورد راهحلی ارائه شود؛ اما هدف اصلی در این مقاله، معرفی و تشریح رویکردهای معارض در رویه قضایی است.
تازه های تحقیق
-
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Distinction of Formal Nullity from other Causes of Non-Acceptance
نویسندگان [English]
- Reza Shokoohizadeh 1
- Asghar Arabiyan 2
1 Assistant professor, Private and Islamic Law Department, University of Tehran, Theran, IRAN.
2 Assistant professor, Islamic Law and Jurisprudence Department, Islamic Azad University, Theran, IRAN
چکیده [English]
Taking into account the fact that in Iranian and French law, formal defects of petition can be recoverable; the appellant is interested in regarding the cause of nullity as formal one. Conversely, the defendant is interested in considering the cause of nullity as non-formal to render the reject of petition, immediately by the court. Tendency of jurisprudence toward each of these conflicting interests may disorder the balance of Civil Procedure. But hesitancy of jurisprudence in determining the cases of formal nullity is more dangerous than excessive resort to each solution. This hesitancy resulted in non-predictability of the cases in Iranian Jurisprudence. Reject of appeal by the court, without possibility of correction of defects, encourage the debtor to refuse from the compromise with creditor. This Article is an attempt to distinction of formal defects of petition from substantive defects and cases of non-acceptance of litigation. On the other hand, in each case, some suggestions have been rendered. But the fist aim of this Article is to clarify the divergent tendencies in Iranian Jurisprudence in respect of the subject matter of this Article.
کلیدواژهها [English]
- "Formal
- defect"
- "substantial
- irregularity"
- "injunction
- of non-hearing"