نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشیار حقوق دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
2 دانشجوی دوره دکترای حقوق خصوصی دانشگاه استراسبورگ
چکیده
یکی ازنواقص کد ناپلئون، فقدان «انتفاء» عقود معوض بوده است، که دکترین و رویه قضایی فرانسه پی به آن برده بودند. به همین خاطر، تلاش نمودند که در پروژههای مختلف بازنگری قانون مدنی، تدوین آن را پیشنهاد دهند. بدین ترتیب، در مصوبه شماره131-2016، 10فوریه 2016 حقوق تعهدات و قراردادها، نهاد جدیدی بنام انتفاء«caducité» در مواد 1186و1187 قانون مدنی فرانسه پیشبینی شد. این نهاد، وضعیت عقدی را تشریح میکند که به صورت کاملا معتبر منعقد شده، اما در ادامه، براثر رویدادی لاحق یکی از عناصر اساسی خویش را از دست میدهد. نتیجه این وضعیت، سقوط تعهدات طرفین قرارداد است. قانون مدنی ما چنین نهادی را تعریف ننموده است ولی، مصادیقی از انتفاء را میتوان از برخی مقررات قانون مدنی و سایر قوانین استنباط نمود. در حالت کلی، اسباب انتفای قرارداد میتواند شامل زوال موضوع عقد، از بین رفتن سبب آن، مرگ یا فقدان صلاحیت در تعهدات قائم به شخص و عدم حصول معلق علیه در ملهت مقرر پیشبینی شده در شرط تعلیقی دانست که حدوث هریک می تواند به انتفاء عقد بینجامد. انتفاء بصورت غیرارادی رخ میدهد و اثر آن عطف بماسبق نمیشود. به نظرنگارندگان، مقررات قوانین ما از این حیث ناقص است و ثتبیت چنین نهادی میتواند مفید واقع گردد.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
A comparative study of contract lapse in French and Iranian law
نویسندگان [English]
- Saeed bigdeli 1
- Akbar osanloo 2
1 Associate Professor of Department of Private Law, Zanjan University, Zanjan , Iran
2 Ph.D. Student in Private Law, University of Strasbourg, French
چکیده [English]
One of the shortcomings of Napoleon's code was the lack of "lapse" of considerable contracts, which was recognized by French doctrine and jurisprudence. Therefore, they tried to propose a codification in various civil law revision projects. Thus, in Decree No. 131-2016, February 10, 2016, the Law of Obligations and Contracts, a new institution called "caducité (lapse)" was envisaged in Articles 1186 and 1187 of the French Civil Code. This institution describes the status of a contract that has been entered into quite validly, but then loses one of its essential elements due to a subsequent event. The result of this situation, is the discharge of the obligations of the parties to the contract. Iran Civil Code does not define such an institution, but examples of caducité (lapse) can be deduced from some provisions of Civil Law and other laws. In general, the reasons for lapse of the contract can include the deterioration of the subject of the contract, the loss of its cause, death or incompetence in the obligations of the person and If suspensive condition fails the prescribed period provided in the suspended condition that any occurrence of the recent assumptions may lead to the termination of the contract. Lapse occurs automatically and its effect is not retroactive. Thus, in the opinion of the authors, the provisions of Iran Civil Code are incomplete in this respect, and the establishment of such an institution can be useful.
کلیدواژهها [English]
- essential elements of the contract
- lapse
- subject lapse
- cause lapse
- vertical commitment to the person