نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشیار دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی،تهران، ایران.
2 دانشجوی دکتری حقوق خصوصی دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه آزاد، واحد کرج، ایران.
چکیده
بیش از پنجاه سال پس از مقاله تأثیرگذار Frederic Eisemann، شروط داوری معیوب همچنان یکی از موضوعات چالش برانگیز در حوزه داوری است. در مقام تفسیر این شروط و احراز اعتبار یا عدم اعتبار آنها، دادگاههای کشورهای مختلف و حتی دادگاههای یک کشور رویکردهای متفاوت اتخاذ کرده اند. معیارها و روشهایی که دادگاهها و دیوانهای داوری در تفسیر قصد مشترک طرفین به کار می گیرند تا حدود زیادی بستگی به دیدگاههای این مراجع نسبت به تعارض و تقابل میان اصول از یک سو و سیاست حمایتگرانه از داوری از سوی دیگر دارد. عدم اعتبار موافقتنامه داوری می تواند منجر به عدم صلاحیت مرجع داوری، ابطال رأی داوری و مانع از اجرای آن شود. در داوری سازمانی، علیرغم وجود شرط نمونه داوری، طرفین قرارداد غالباً از شرط نمونه استفاده نمیکنند و سازمانهای داوری با شروط داوری معیوب متعددی مواجه میگردند. این مقاله با استفاده از رویکردها و آرای دادگاهها، به ویژه در کشورهای پیشرو در داوری، به تقسیمبندی و تفسیر برخی از شروط داوری در اختلافات ارجاع شده به مرکز داوری اتاق ایران میپردازد و نیز علل پیدایش این شروط را بررسی و سپس پیشنهادهایی در جهت اصلاح ارائه مینماید. نظر Frederic Eisemann، درباره شروط داوری معیوب همچنان مصداق دارد و نتایج این پژوهش نشان میدهد که این مشکل، خطر جدی برای توسعه و کارآمدی نهاد داوری به شمار می آید.
کلیدواژهها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Defective Arbitration Clauses: Approaches of National Courts and Interpretation of Arbitration Clauses in Arbitration Center of Iran Chamber
نویسندگان [English]
- Ali Moghaddam Abrishami 1
- Fereshteh Sheikhvand 2
1 Associate Professor at the Faculty of Law and Political Science, Allameh Tabataba'i University, Tehran, Iran.
2 PhD student in Private Law, Faculty of Law and Political Science, Karaj Branch, Islamic Azad University, Karaj, Iran.
چکیده [English]
More than fifty years after Frédéric Eisemann's influential article, the issue of the pathological arbitration clauses still exists. Defects in an arbitration clause may occur in various instances. The task of national courts and arbitral tribunals is to determine whether a defective clause is curable or incurable. There are great arguments and controversies as to terminology, categorization and interpretation of defective arbitration clauses. Despite numerous judgments made by different courts in various jurisdictions, ambiguities and conflicting interpretations can still be observed, not only among jurisdictions, but also within a jurisdiction. The ways in which national courts and arbitral tribunals interpret the common intention of the parties depend, to a large extent, on how the clash between policy and principle is considered. The invalidity of the arbitration agreement is a ground for setting aside the arbitral award or refusing enforcement. It also affects the jurisdiction of the arbitral tribunal in both ad hoc and institutional arbitration. Although arbitral institutions provide model clauses in order to assist the parties in drafting arbitration clauses, deviation from model clauses can largely be seen. This article discusses defective arbitration clauses by exploring the approaches of national courts and by interpreting arbitration clauses referring to Arbitration Center of Iran Chamber (ACIC). It concludes that the concept of a pathologically defective clause remains alive in both pro-arbitration and arbitration-unfriendly jurisdictions, and it proposes solutions in order for the ACIC to address the problem.
کلیدواژهها [English]
- Arbitration
- Arbitration Clause
- Pathological and Defective Clause
- Arbitral Institution
- Institutional Arbitration
- Arbitration Center of Iran Chamber (ACIC)
)