حمید رضا نیکبخت؛ شهاب جعفری ندوشن
دوره 3، شماره 10 ، فروردین 1394، ، صفحه 141-161
چکیده
در عالم مبادلات تجاری بسیار اتفاق میافتد که خریدار و فروشنده هر کدام با ارسال مکاتباتی جداگانه و در پاسخ هم ، قصد خود را برای انعقاد قرارداد بیع اعلام مینمایند. شروط عمومی وفرمهایی نیز که از پیش به صورت یکسان برای تمام قراردادها از سوی خریدار یا فروشنده تنظیم شده در این میان بین طرفین مبادله میشوند. این شروط عمومی ممکن ...
بیشتر
در عالم مبادلات تجاری بسیار اتفاق میافتد که خریدار و فروشنده هر کدام با ارسال مکاتباتی جداگانه و در پاسخ هم ، قصد خود را برای انعقاد قرارداد بیع اعلام مینمایند. شروط عمومی وفرمهایی نیز که از پیش به صورت یکسان برای تمام قراردادها از سوی خریدار یا فروشنده تنظیم شده در این میان بین طرفین مبادله میشوند. این شروط عمومی ممکن است در فرمهای خریدار و فروشنده با هم در تعارض باشند. در هنگام بروز اختلاف بین طرفین قرارداد، سؤال این است که آیا با وجود این تغایر، قراردادی منعقد شده یا نه و اگر پاسخ مثبت است، مفاد این قرارداد چیست؟ مجموع اوضاع و احوال و رفتار طرفین پس از مبادله فرمها معمولا حکایت از انعقاد قراردادی معتبر دارد و منطقیتر است که مفاد این قرارداد نیز در قسمتی که راجع به فرمهای متعارض است، به جای اینکه توسط یکی از شروط متعارض طرح شده به وسیله طرفین (مثلا اولین یا آخرین آنها با لحاظ تقدم و تاخر فرمهای مبادله شده) تعیین شود، توسط قانون حاکم بر قرارداد معین شود. چنانچه قانون حاکم بر قرارداد، عهدنامه بیع بینالملل کالا باشد این نقش بر عهده عهدنامه است.