نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

• اویس رضوانیان

استادیار گروه حقوق، موسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه‌ریزی

چکیده

در فاصله سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۵ میلادی و همراه با افزایش گستره تحریم‌های بین‌المللی علیه جمهوری اسلامی ایران، برخی سازمان‌های داوری اروپایی رسیدگی به دعاوی مرتبط با معاملات با ایران یا به طرفیت اشخاص ایرانی را با مشکلات و محدودیت‌هایی مواجه نموده و به دلایل نامشخصی از پذیرش و اداره این دعاوی سر باز زدند. این اقدام سازمان‌های داوری، از منظر رابطه قراردادی میان طرفین اختلاف و سازمان داوری، امکان مطالبه خسارت را برای طرف متضرر فراهم می‌نماید. برای طرح چنین مطالبه‌ای، باید ضمن احراز رابطه قراردادی، ورود خسارت و عدم وجود مانع غیرقابل‌کنترل (نظیر ممنوعیت‌های ناشی از تحریم‌های بین‌المللی) را بررسی نمود. علاوه بر این، با توجه به جنس خدمات ارائه‌شده از سوی سازمان‌های داوری، مسئولیت این سازمان‌ها حتی در فرض عدم وجود رابطه قراردادی و نیز ممنوعیت این استنکاف برابر قوانین ضد تبعیض اتحادیه اروپا موضوعی است که باید موردبررسی قرار گیرد. در این پژوهش، مسئولیت سازمان‌های داوری برای ارائه خدمات به کاربران و نیز مبانی نظری مطالبه خسارت از این سازمان‌ها در صورت استنکاف از رسیدگی بررسی‌شده و امکان طرح چنین دعوایی احراز گردیده است.

کلیدواژه‌ها

• داوری تجاری بین‌المللی
• سازمان داوری
• مسوولیت قراردادی
• مطالبه خسارت
• تحریم‌های بین‌المللی

عنوان مقاله [English]

Legal liability of arbitration institutions arising from refusal to administer referred cases

نویسنده [English]

• Oveis Rezvanian

Assistant professor at the Graduate Institute of Management and Planning Studies, Director of Tehran Regional Arbitration Centre

چکیده [English]

As the international sanctions against Iran were tightened between the years 2010 and 2015, with no clear reason or justification, some European arbitration institutions stopped to filing Requests for Arbitration and providing arbitration services to the disputes related to Iranian transactions or Iranian party(ies). From a contractual perspective, this refusal entitles the damaged party(ies) to request for compensation. However, to this aim, a number of assumptions should be first proved, i.e. the existence of a contractual relationship between the parties and the arbitration institution, the occurrence of damage and non-existence of an uncontrollable impediment (such as restrictions imposed by international sanctions). Moreover, considering the nature of services provided by arbitration institutions, the non-contractual liability of these institutions, as well as the possibility of violating the European Non-discrimination Law, are other important issues to be examined. In the present research project, the liability of arbitration institutions for providing services to users and the possibility of reimbursing the damages arising out of refusal to provide such services are discussed. The findings of the research project confirm the possibility of reimbursing the damages by aggrieved parties.

کلیدواژه‌ها [English]

• International Commercial Arbitration
• Arbitration institution
• contractual liability
• damage compensation
• international sanctions