نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دوره دکتری گروه حقوق خصوصی، دانشگاه آزاد اسلامی،واحد تبریز، تبریز، ایران
2 استادیار گروه حقوق ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلخچی، ایران
3 استاد گروه حقوق، دانشکده حقوق و علوم اجتماعی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
چکیده
لزوم پایبندی به قرارداد و وفای به عهد در قالب اصل لزوم، اصل لزوم وفای به عقد، اصل وفای به عهد، اصل قداست و الزامی بودن قراردادها، اصل لزوم و الزامی بودن قرارداد، نیروی الزام‌آور قراردادها و... بیان گردیده است. این اصول ترجمان این حقیقت است که قرارداد به محض ایجاد در عالم اعتبار نیروی الزام‌آوری می‌یابد که طرفین مشارکت کننده در ایجاد آن ملتزم به مفاد آن می‌گردند. هر چند قاعده التزام به قراردادها در فقه و حقوق ایران پذیرفته شده است، از این قاعده به اصل لزوم قراردادها تعبیر می‌شود، اصل لزوم متفاوت از قاعده التزام به قراردادها می‌باشد. از ماده 219 قانون مدنی؛ عده‌ای اصل لزوم در مقام تشکیک در جواز و لزوم قراردادها و عده‌ای دیگر لزوم پایبندی به مطلق قراردادها اعم از جایز و لازم را استنباط نموده‌اند. در این مقاله تلاش بر آن است قاعده التزام به قراردادها در حقوق ایران بازشناسایی، مفاد، مفهوم و منابع آن روشن، تفاوتهای آن با اصل لزوم و اصول و قواعد مشابه در حقوق ایران، فقه و حقوق خارجی تبیین و مقصود ماده 219 قانون مدنی کشف شود.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Pacta Sunt Servanda
نویسندگان [English]
- SeyydAhmad Mousavi 1
- Alireza Nojavan 2
- Seyed Mohamad tagi Alavi 3
1 PhD student in the Department of Law (Private Law), Islamic Azad University, Tabriz branch, Tabriz, Iran
2 Assistant Professor, Department of Law, Faculty of Law, Islamic Azad University, Ilkhchi Branch, Iran
3 Professor of Law Department, Faculty of Law and Social Sciences, Tabriz University, Tabriz, Iran
چکیده [English]
The necessity of accomplishing the contract has been expressed in the form of the principle of irrevocability, the irrevocability of fulfilling the contract, fulfilling the covenant, holiness and compulsory of contracts, irrevocability and compulsory of contract. The purpose of all these principles is summarized in the contract and becomes a binding force as soon as it is created, to which the parties participating are bound by its provisions. In jurisprudence and Iranian law, the pacta sunt servanda is interpreted as the principle of the irrevocability of contracts. the pacta sunt servanda has been accepted in jurisprudence and Iranian law. The principle of irrevocability is different from that of the pacta sunt servanda. From 219 of the Civil Code, some have inferred the principle of irrevocability in the position of doubt in the revocability and irrevocability of contracts, and others have inferred the pacta sunt servanda of absolute contracts, both revocable and irrevocable. This article tries to identify the pacta sunt servanda in Iranian law, provisions, concepts, and sources and explain its differences with the principle of irrevocability and similar principles in Iranian law, jurisprudence, and foreign law
کلیدواژه‌ها [English]
- pacta sunt servanda
- irrevocability
- contract
- consideration
- obligation
- assumpsit
)