%0 Journal Article %T ماهیت داوری در دعوای طلاق %J پژوهش حقوق خصوصی %I دانشگاه علامه طباطبائی %Z 2345-3583 %A سرخوش, جواد %A دیبافر, سهیلا %D 2018 %\ 06/22/2018 %V 6 %N 23 %P 95-116 %! ماهیت داوری در دعوای طلاق %K "ماهیت داوری" %K "دعوای طلاق" %K "دادگاه خانواده" %K "صلح و سازش" %K "میانجی‌گری" %R 10.22054/jplr.2017.12453.1313 %X قانون حمایت خانواده مصوب 1391 بنا بر دستور شرع مقدس اسلام، ارجاع دعوای طلاق به داوری را الزامی دانسته است. این الزام شرعی و قانونی به ‌منظور ایجاد صلح و سازش بین زوجین متنازع و حمایت از کانون خانواده­ای است که در شرف از هم‌گسیختگی می­باشد. پرسش قابل‌طرح این است که ماهیت تدبیر مورد نظر شرع و قانون مزبور چیست؟ آیا آن را می­توان داوری به معنای حقیقی تلقی کرد؟ با بررسی اوصاف آن، به ‌ویژه نقش اشخاصی که تحت عنوان داور اقدام می­نمایند، تدبیر مزبور در قالب و شکل داوری است ولی با ماهیت میانجی­گری، اشخاص حقیقی منتخب از سوی زوجین یا منصوب از سوی دادگاه خانواده تنها بایستی با قصد ایجاد صلح و سازش در دعوای طلاق مداخله کرده و مساعی خود را در ایصال آنان بکار برند. با میانجی‏گری این اشخاص، زوجین می­توانند با توافق اختلاف خود را از طریق صلح و سازش حل‌ و فصل نمایند؛ بنابراین، داوران مد نظر قانون حمایت خانواده بدون این‌که بر مبنای مر قانون و قواعد حقوقی به ماهیت دعوای طلاق رسیدگی کنند و رای لازم­الاجرایی را صادر نمایند، تنها نتیجه­ اقدامات خود را در قالب «نظریه» به دادگاه خانواده اعلام می­کنند. %U https://jplr.atu.ac.ir/article_8634_8723078799a54e143241c4b25f41cd81.pdf