لعیا جنیدی؛ ایوب منصوری رضی
چکیده
چکیده بکارگیری شروط حلاختلاف چندمرحلهای در قراردادهای تجاری بسیار متداول است. در این شروط مراحل مختلف شیوههای جایگزین حل اختلاف با داوری یا دادرسی قضایی ترکیب میشوند. توافق یا رای حاصل از مراحل پیش از داوری یا دادرسی قضایی نظیر نظریه کارشناس یا فرد میانجی غالبا برای طرفین الزامآور نیست. با توجه به همین ویژگی مهمترین سوالی ...
بیشتر
چکیده بکارگیری شروط حلاختلاف چندمرحلهای در قراردادهای تجاری بسیار متداول است. در این شروط مراحل مختلف شیوههای جایگزین حل اختلاف با داوری یا دادرسی قضایی ترکیب میشوند. توافق یا رای حاصل از مراحل پیش از داوری یا دادرسی قضایی نظیر نظریه کارشناس یا فرد میانجی غالبا برای طرفین الزامآور نیست. با توجه به همین ویژگی مهمترین سوالی که مطرح میگردد این است که آیا تحمل همه مراحل مندرج در این شروط برای طرفین الزامی میباشد یا خیر؟ و برای الزامی شدن مراحل پیش از داوری یا دادرسی قضایی وجود چه شرایطی لازم است؟ در این پژوهش دو نظر متفاوت در این زمینه تشریح و دلایل هر کدام از این نظرات مورد بررسی قرار میگیرند. با تطبیق رویه اتاق بازرگانی بینالمللی،دادگاههای انگلستان و سایر کشورها شرایط لازم جهت اجباری تلقی شدن مراحل پیش از داوری یا دادرسی قضایی روشن میگردد.یافتهها حاکی از آن است که در صورت وجود شرایط لازم شامل الفاظ الزامآور، تبیین دقیق هر یک از مراحل و وجود حسننیت در طرفین مراجع قضایی و داوری طی مراحل مندرج در شرط را به ترتیب مورد توافق طرفین الزامی میدانند. به عقیده نگارندگان همین نظر مطابق با اصل آزادی قراردادها و صحیح میباشد.
مرتضی شهبازی نیا؛ پریا ملک نیا
چکیده
بالابودن ضریب محرمانگی، مهمترین ویژگی میانجیگری و در واقع، قلب تپنده آناست. در این مقاله، تضمینات محرمانگی میانجیگری در بعد بینالمللی و با مطالعه تطبیقیقانون نمونه میانجیگری تجاری بینالمللی 2002 آنسیترال و دستورالعمل اروپایی جنبههایخاصی از میانجیگری در امور مدنی و تجاری 2008 و مقررات میانجیگری سازمانهایبررسی میشود. این تحقیق نشان ...
بیشتر
بالابودن ضریب محرمانگی، مهمترین ویژگی میانجیگری و در واقع، قلب تپنده آناست. در این مقاله، تضمینات محرمانگی میانجیگری در بعد بینالمللی و با مطالعه تطبیقیقانون نمونه میانجیگری تجاری بینالمللی 2002 آنسیترال و دستورالعمل اروپایی جنبههایخاصی از میانجیگری در امور مدنی و تجاری 2008 و مقررات میانجیگری سازمانهایبررسی میشود. این تحقیق نشان میدهد که اصل بر محرمانگی میانجیگری ICC و WIPOاست و استثنائات آن باید محدود بوده و به نحو مضیق تفسیر شود. بهمنظور پیشبردمیانجیگری لازم است در قوانین و مقررات مربوط به آن، محرمانگی اطلاعات تبادلشدهدر فرایند میانجیگری به بهترین نحو ممکن تضمین شده و درعینحال به افراد فرصتطلب،مجال سوءاستفاده از امتیاز محرمانگی میانجیگری داده نشود.