TY - JOUR ID - 8634 TI - ماهیت داوری در دعوای طلاق JO - پژوهش حقوق خصوصی JA - JPLR LA - fa SN - 2345-3583 AU - سرخوش, جواد AU - دیبافر, سهیلا AD - دانشیار فقه و حقوق دانشگاه الزهرا AD - دانشجوی دکتری حقوق خصوصی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال. Y1 - 2018 PY - 2018 VL - 6 IS - 23 SP - 95 EP - 116 KW - "ماهیت داوری" KW - "دعوای طلاق" KW - "دادگاه خانواده" KW - "صلح و سازش" KW - "میانجی‌گری" DO - 10.22054/jplr.2017.12453.1313 N2 - قانون حمایت خانواده مصوب 1391 بنا بر دستور شرع مقدس اسلام، ارجاع دعوای طلاق به داوری را الزامی دانسته است. این الزام شرعی و قانونی به ‌منظور ایجاد صلح و سازش بین زوجین متنازع و حمایت از کانون خانواده­ای است که در شرف از هم‌گسیختگی می­باشد. پرسش قابل‌طرح این است که ماهیت تدبیر مورد نظر شرع و قانون مزبور چیست؟ آیا آن را می­توان داوری به معنای حقیقی تلقی کرد؟ با بررسی اوصاف آن، به ‌ویژه نقش اشخاصی که تحت عنوان داور اقدام می­نمایند، تدبیر مزبور در قالب و شکل داوری است ولی با ماهیت میانجی­گری، اشخاص حقیقی منتخب از سوی زوجین یا منصوب از سوی دادگاه خانواده تنها بایستی با قصد ایجاد صلح و سازش در دعوای طلاق مداخله کرده و مساعی خود را در ایصال آنان بکار برند. با میانجی‏گری این اشخاص، زوجین می­توانند با توافق اختلاف خود را از طریق صلح و سازش حل‌ و فصل نمایند؛ بنابراین، داوران مد نظر قانون حمایت خانواده بدون این‌که بر مبنای مر قانون و قواعد حقوقی به ماهیت دعوای طلاق رسیدگی کنند و رای لازم­الاجرایی را صادر نمایند، تنها نتیجه­ اقدامات خود را در قالب «نظریه» به دادگاه خانواده اعلام می­کنند. UR - https://jplr.atu.ac.ir/article_8634.html L1 - https://jplr.atu.ac.ir/article_8634_8723078799a54e143241c4b25f41cd81.pdf ER -