TY - JOUR ID - 10174 TI - نگرش اقتصادی به احراز رابطۀ سببیت در خسارات زیست محیطی JO - پژوهش حقوق خصوصی JA - JPLR LA - fa SN - 2345-3583 AU - بادینی, حسن AU - متوسلیان, فرزانه AD - دانشیار حقوق خصوصی دانشگاه تهران AD - کارشناسی ارشد حقوق خصوصی دانشگاه تهران Y1 - 2019 PY - 2019 VL - 7 IS - 27 SP - 139 EP - 166 KW - بازدارندگی KW - تحلیل اقتصادی KW - زیان دیدۀ مجمل KW - سبب مجمل KW - عدم قطعیت رابطۀ سببیت KW - کارایی DO - 10.22054/jplr.2017.16270.1417 N2 - دشواری احراز رابطه سببیت بین فعل زیان ­بار و ضرر در حوادث زیست­ محیطی، امری مبتلابه است که در این حوزه اقامه دعاوی مسئولیت مدنی را با مانع روبرو می­سازد. ازنقطه‌نظر تحلیل اقتصادی حقوق، چنین مانعی می­تواند بر درونی سازی کامل هزینه­ های فعالیت زیان­بار تأثیر سوء گذارد و به دنبال آن، از بازدارندگی کارای نهاد مسئولیت مدنی بکاهد. این در حالی است که امروزه اهمیت رویکرد پیشگیرانه در مواجهه با حوادث زیست­محیطی، چه در سطح داخلی کشورها و چه در اسناد بین­المللی، موردتوجه جدی قرارگرفته و این اعتقاد وجود دارد که سیاست­گذاری­های مربوط به حفاظت از محیط­زیست – ازجمله مسئولیت مدنی زیست­محیطی – در صورتی مؤثر است که متضمن چنین رویکردی باشد. نوشتار حاضر با در نظر داشتن این رویکرد، کوشیده تا نخست فروضی را که در آن احراز رابطه سببیت با دشواری روبرو است، معرفی کند و سپس به این پرسش پاسخ دهد که از بین راهکارهای موجود در مواجهه با این فروض، کدام‌یک بیشترین همخوانی را با مقتضیات بازدارندگی کارا دارد. استفاده از نگرش اقتصادی برای پاسخگویی به پرسش فوق، نشان می­دهد پذیرش مسئولیت نسبی در برخی از فروض مذکور، گامی به‌سوی تحقق عملی قابلیت­ های پیشگیرانه نظام مسئولیت مدنی زیست‏ ­محیطی است.   UR - https://jplr.atu.ac.ir/article_10174.html L1 - https://jplr.atu.ac.ir/article_10174_f98f43c264c05d7b9c0aec135866a7d0.pdf ER -