ناهید صفری؛ بیژن حاجی عزیزی
چکیده
در مواردی که ضرر بر گروه یا دستهای از اشخاص به‌طور جمعی و نامحدود وارد می‌شود به نحوی‌که هیچ‌کس به‌تنهایی نمیتواند خود را زیان‌دیده اصلی بداند، ضرر را جمعی یا گروهی گویند که نقطه مقابل ضرر شخصی است. در حقوق ایران ضررهای جمعی به صراحت پیش‌بینی نشده‌اند. با وجود این با توجه به قواعد عمومی مسئولیت مدنی باید از ضرورت ...
بیشتر
در مواردی که ضرر بر گروه یا دستهای از اشخاص به‌طور جمعی و نامحدود وارد می‌شود به نحوی‌که هیچ‌کس به‌تنهایی نمیتواند خود را زیان‌دیده اصلی بداند، ضرر را جمعی یا گروهی گویند که نقطه مقابل ضرر شخصی است. در حقوق ایران ضررهای جمعی به صراحت پیش‌بینی نشده‌اند. با وجود این با توجه به قواعد عمومی مسئولیت مدنی باید از ضرورت جبران ضررهای جمعی دفاع نمود و نامحصور بودن زیاندیدگان نباید موجب از بین رفتن حق مطالبه خسارت شود در سایر نظامهای حقوقی نیز ضرورت توجه به ضررهای جمعی مورد تأکید واقعشده است. مسئله اصلی که پذیرش این نوع ضررها را دشوار میسازد، تعیین کسی است که حق اقامه دعوا و مطالبه خسارت در این مورد داشته باشد. در نظامهای مختلف حقوقی رویههای متفاوتی در این خصوص اتخاذ شده است. پذیرش نمایندگی برخی انجمنها و سازمانها و یا پذیرش امکان اقامه دعوا از طرف یکی از اشخاص متضرر به نمایندگی از دیگران ازجمله این راهکارهاست. این تحقیق با مطالعه نظام حقوقی فرانسه، آمریکا و ایران، ضمن تبیین ضررهای جمعی، راهکارهای پذیرفتهشده در این خصوص را مورد تحلیل و بررسی قرار داده است.
