امیر صادقی نشاط؛ هادی مشهدی
دوره 8، شماره 30 ، خرداد 1399، ، صفحه 131-151
چکیده
درزمینه هماهنگسازی مقررات بینالمللی، اقدام مناسبی در جهت متحدالشکل سازی مقررات بینالمللی ناظر بر حملونقل کالاها از طریق دریا در کنوانسیون روتردام صورت گرفته است؛ اما با توجه به رویکرد این کنوانسیون که موجب گسترش صلاحیت مراجع صالح در رسیدگی به اختلاف شده است به همان اندازه بیم برداشت و تفسیر متفاوت از مقررات این کنوانسیون ...
بیشتر
درزمینه هماهنگسازی مقررات بینالمللی، اقدام مناسبی در جهت متحدالشکل سازی مقررات بینالمللی ناظر بر حملونقل کالاها از طریق دریا در کنوانسیون روتردام صورت گرفته است؛ اما با توجه به رویکرد این کنوانسیون که موجب گسترش صلاحیت مراجع صالح در رسیدگی به اختلاف شده است به همان اندازه بیم برداشت و تفسیر متفاوت از مقررات این کنوانسیون نیز افزایشیافته است و درنتیجه هدف ایجاد این کنوانسیون که همانا ایجاد وحدت در قانونگذاری در باب حملونقل بینالمللی میباشد، با این تفاسیر مختلف در معرض خطر قرار گیرد. در همین رابطه و در ارتباط با موضوع رسیدگی به اختلافهای حادث در جریان حملونقل دریایی از سوی مراجع حل اختلاف، مسئله تفسیر مقررات کنوانسیونهای حملونقل از اهمیت ویژهای برخوردار میگردد. بهطور خلاصه میتوان گفت مهمترین نکته در این خصوص آن است که آیا قواعد مذکور در کنوانسیونهای بینالمللی، قواعدی «الزامی» برای مرجع رسیدگیکننده تلقی میشوند؟ در این راستا به نظر میرسد توسعه مفاهیم حقوق داخلی در اجرای متحدالشکل قواعد بینالمللی که به تنظیم روابط میان اشخاص خصوصی میپردازند، تعیینکننده است و این امر صرفاً با تفسیر کنوانسیونهای بینالمللی در چارچوب مقررات آن قابل تحقق میباشد.